Armiño

Armiño , arminno, ermeni, ermini, herminio, arminio, arminnados .- Cast. “armiño”(piel de), muy abundantes en nuestra documentación medieval, desde el siglo XI: véase voz “erminis” en Gual , Vocab. comercio medieval (documenta “ermini” y”ermeni” en 1271 y 1249). Arminios, erminis y herminios se documentan en los peajes navarros del siglo XIV.

He aquí una selección de citas que complementan las indicadas en el Vocabulario:
-1080: Domingo Díaz y su mujer entregan sus heredades y bienes al monasterio de Cardeña y entre ellos figura "Ego denique Dominico Diaz et uxor mea Scemena placuit nobis atque convenit, previdimus intra nos ut trademus animas simul et corpora nostra in domum Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, locum vocitatum Kara maximeque digna, regente ibidem Sisevutum abbatem monacorum katerba. Deinde donamus vobis nostra hereditate que abemus in villa Nunu Kescar ab omni integritate; et illa serna de Scopiella concedimus vobis; et uno manto arminio et una kappa azingab et unas spolas de argento, hoc damus vobis pro remedie animabus nostris et pro animabus parentum nostrorum ut sit nobis Deus adiutor in omnibus." (SERRANO, Becerro Gótico de Cardeña, 84, doc. LXX) Miguel Gual.
-1258: "Que ningun ric homne non faga más de quatro pares de pannos al anno, nin otro cauallero, nin otro omne ninguno; et éstos que non sean armiñados, nin nutriados, nin con seda, nin con orpel, nin con argentpel,, nin con cuerdas luengas nin bastonadas, nin con orfrés, nin con cintas, nin con fil nin otro adobo".- (Cortes León-Castª., Cortes de Valladolid 1258, 227, artº 13) Miguel Gual.
-1268: “et que pongan, si quisieren, arminno e nutria perfilado de punta en punta derecho” (cortes Jerez 1268, publ. Cortes Leon-Castª, I, p. 68) Miguel Gual.
-1384: “alcú o alcuna no gos o presumescha tenir ne portar folradures ne rebeigs ne perfils ne altra arrasament de arminis, sino tan solament folradures e perfils o rebeigs de vais o de revais o d’altres pells de menos valor” (AGUILO, Leyes suntuarias, p. 191) Alvaro Santamaría
-1420: "... no gos puxa ne gos portar algunes vestedures sobiranes o jusanes fetes o per fer folrades de erminis, latissos, marts, fusines, vebres, vays, squirols e britanys o daltre pelliseria de semblant o major for o valor". (AGUILO, Collección. leyes suntuarias, 221) Alvaro Santamaría
-1442: En Navarra, el timbre de armiño a 18 florines (IDOATE, Catálogo, XLV, núm. 682) A. Martín Duque.
-1483: se forran 2 mongiles con arminnos (1483.cuentas Gonzalo Baeza, I, p. 29) Miguel Gual.
-1486: 27 arminnos se emplean para forrar un gonete, a 57 maravedís cada uno (1486., Ibid, p. 120) Miguel Gual.
-1486: 290 pieles de arminnos para forrar un mongil y un gonete, a 55 maravedís cada una (ibid., p. 144) Miguel Gual.
-1486:52 pieles de arminnos para forrar un mongil, a 55 maravedís cada una (ibid., p. 152) Miguel Gual.
-1486: 12 timbres de arminnos, a 2480 maravedís cada uno (1487, Ibid., p. 162) Miguel Gual.
-1488: se forra un mongil con 288 arminnos, a 62 maravedís cada uno (1488,Ibid., p. 227) Miguel Gual.
-1489: 138 arminnos para forrar un híbito y un mongil,a 46,5 maravedís cada uno (1489, Ibid., p. 279) Miguel Gual.
-1489: 115 arminnos para forrar un sayo para D: Dionís, a 70 maravedís cada uno. (1489, Ibid., p. 307) Miguel Gual.
-1490: 3 timbres de arminnos para forrar un hábito de la reina, a 3.100 maravedis cada timbre y a 2,5 reales cada armiño (1490, Ibid., p. 321) Miguel Gual.
-1490: Se forra con armiños una ropa de villutado carmesy. (TORRE, Cuentas Gonzalo Baeza, I, 373) Miguel Gual.
-1494: por un enforro de arminno, en el que entraron 213 armiños, a 55 maravedís cada uno (1494, IBID., II, p. 214) Miguel Gual.
-1494: Se forma con 42 armiños un sayuelo de brocado, que estaba en la cámara, por un total de 2.372 mrs. (TORRE ed., Cuentas Gonzalo Baeza, II, 216) Miguel Gual

@ Miguel Gual Camarena

Tipo: Pieles

La voz ha sido modificada a fecha 2023-12-13.

Referencias documentales de «Armiño»

Fichas de la voz «Armiño», extraídas del archivo del profesor Gual